وکالت در لغت به معنای واگذار کردن، اعتماد و تکیه کردن است. طبق ماده 656 قانون مدنی، وکالت به معنی عقد جایزی است که به موجب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام امری نایب یا جانشین خود قرار می دهد. وکالت دهنده را موکل و وکالت گیرنده را وکیل می نامند. وکالت هفت نوع می باشد اعم از وکالت مقید، وکالت مطلق، وکالت غیر قضایی، قضایی،وکالت ساده، وکالت بلاعزل، وکالت تام الاختیار. در وکالت مقید، موکل طی عقد قراردادی، انجام امور خاص و مقیدی را به وکیل می سپارد وکیل تنها اختیار انجام کار مشخصی را دارد. در وکالت مطلق، موکل به وکیل اجازه ی انجام تمام امور مربوط به قرارداد فی ما بین را می دهد.
در وکالت قضایی، انجام امور قضایی موکل که به دانش و تخصص کافی نیاز دارد، به وکیل دادگستری سپرده می شود. در وکالت غیر قضایی، شخص پیگیری امور اداری خود را به فرد دیگری می سپارد. در وکالت ساده، برکناری وکیل از انجام امور سپرده شده به او در زمان دلخواه توسط موکل. وکالت بلاعزل یعنی وکالتی که موکل حق فسخ قرارداد و عزل وکیل را ندارد. در وکالت تام الاختیار وکیل برای اجرای هر یک از امور مشخص شده به وی نیاز به اجازه ی موکل خود ندارد.
دوستان عزیز برای کسب اطلاعات در مورد بهترین وکیل تبریز به وب سایت برترین وکیل مراجعه کنید.